Miłość i wojna

„Miłość i wojna” to pierwsza książka tego autora, którą przeczytałam. I podobno nietypowa, gdyż Max Czornyj pisze przede wszystkim kryminały. A że za tym gatunkiem nie przepadam to, trochę przypadkowo, sięgnęłam po książkę historyczno-obyczajową (a w zasadzie znalazłam ją w promocji w jednej z moich ulubionych księgarni )

Franciszek Brilke, w którym miesza się krew kilku narodowości, mieszka i pracuje w przedwojennej Łodzi i razem ze swoim ojcem prowadzi ceniony antykwariat z dziełami sztuki. Jak nikt inny nie tylko zna się na sztuce ale ma i do niej nosa: potrafi bezbłędnie rozpoznać falsyfikaty. Czasy są niespokojne, nastroje nie sprzyjają ani interesom ani nie do końca polskiemu pochodzeniu familii Brilke. W życiu Franza pojawia się tajemnicza kobieta, Ewa, która zajmuje jego myśli i serce i która odciśnie niezapomniany ślad na jego życiu.

Ciekawa fabuła, dobrze przedstawione sylwetki psychologiczne bohaterów, ciekawe wątki tożsamości narodowej, przedwojenna Łódz, jako ziemia obiecana, oraz trudne, nieoczywiste wybory bohaterów to zdecydowane zalety tej książki. Nie ma podziału na tych dobrych i złych, nie ma wydawania osądów moralnych.

Miejscami jednak występują tu niepotrzebne wydłużenia i chaos konstrukcyjny, które utrudniają czytanie. No i pojawiają się w powieści nie do końca jasne i oczywiste wątki poprzedniego pokolenia czy wątek Marii Magdaleny…Jakoś nie znajduję tu dla nich uzasadnienia…

Ale ogólnie mogę książkę polecić. Zwłaszcza, że wątek sztuki jest tu bardzo ciekawie przedstawiony